Championship Manager serisini o kadar sık olmasa da dört beş reyindir ?! takip eden birisi olarak CM’nin gerçekten de iyi bir geçmişe sahip olduğunu söyleyebilirim ne iyi ettim de söyledim di mi, yoksa haberiniz olmayacaktı. Ne var ki daha sonra Football Manager’e dönüşen dizi, imparatorun yalnızca küçük bir ad farklılığına gittiğini hepimize gösterdi. Hatta Total Club Manager gibi çok fazla fanı olan bir oyunun da Fifa Manager adıyla FM’ye dönüştüğüne sabrederekten komplo kuramları dahi kaleme dökebilirim. Eh, küçük bir ad eşliğinin var olduğu besbelli; ama bu eşlik iki oyunu da makûs etkilemeyecektir. Çünkü bir yanda grafiksel açıdan üstün bir reyin olarak daha önceki TCM, yeni FM; diğer yanda da database olarak devasa bir futbol cehennemi yaratan FM the Real var. İki oyunun da hoşlananlarını tatmin etmesi dileklerimle Premier Manager isimli oyuna geçmek istiyorum. Hemen söyleyeyim, ben bu oyunu 2002 yılında oynadığım EA imzalı The F.A. Premier League Manager 2002’nin devamı olarak karıştırıyordum. Keşke hep karıştırsaymışım; zira en azından usumda taze bir anı olarak kalırdı Premier Manager çabuksu. Daha Öncekinden iyi bir mazisi mi varmış? Boşversene! İki kalemde CM’yi dahi çöpe savurdunuz; bu onu dahi hak etmiyor!
The Ultimate Chaos Region
Football Manager piyasaya çıkmaya hazırlanmışken, hatta pek çok güzel ayrıntıyı da ortaya çıkmışken Premier Manager’in yapmaya çalıştığına ortalık bulanmadan toplayabildiği kadar hisse toplayarak kenara çekilme gayretinden başka bir şey sınamaz. Geçen yılki Football Manager’in yarattığı süksenin ardından CM’yi hiçe saymamız, PM olarak kısaltmasını yapabileceğim Premier Manager için de hiç değişik değil; Premier Manager dandik bir reyin. Database olarak çok az oyuncu ve ekip kapsıyor ve bunların ne kupalara, ne de statülere dağılımı manalı değil. Bunu en sarih biçimde Malatyaspor’un sezon başında Şampiyonlar Ligi’ne direk katılımıyla görebiliyoruz. Buna rağmen Fenerbahçe, Galatasaray ve Beşiktaş’ın UEFA’da bir şeyler yapmaya çalışması balanssızlığın ilk fark edilebilecek göstergesi. Yanılgılar bununla da kalmıyor, yeni transferlerin hiçbirinin işlenmemiş olması ile reyin bu mevzuda doruğa oturuyor! Vieira hala Arsenal’de, Serhat Fenerbahçe’de filan filan. Premier Lig’e yükselebilmiş ekiplerin hoşça işlenmesi; ama ekiplerde hiçbir farklılık yapılmamış olması itinasızlığı ispatlıyor.
Oyunun navigasyon sistemi klavyeyi kullanmanızı daha çok gerektiriyor. Bunun sebebi olarak oyunun PS2 ve GBA için de çıkıyor olması. Fare kullanımına menajerlik oyunlarında o kadar alıştık ki bu noktadan sonra klavyeye geçmek gerçekten de çok ama çok sınırlayıcı. Fareyi yeniden kullanıyoruz, kullanmıyor değiliz; fakat kullanacağımız tuşların aralıklarını o kadar sık yapmışlar ki klavyenin çok daha işe bereket olduğunu söyleyebilirim. Oyunumuzda altı değişik lig ve bunların alt ligleri bulunuyor. Bu ligler İngiltere, Almanya, İtalya, İspanya, Fransa ve İskoçya. Oyuna başlarken en fazla dört lig seçmemize izin veriliyor. Tipik bir biçimde de profil yaratıp oyuna geçiyoruz; fakat bu kısım dahi eziyetten farksız. Açılan mönüler filan yok, üstelik bir başka balanssızlık misali olarak adınızı yazarken klavyeyi de kullanamıyorsunuz; fareyle teker teker harfleri seçerek adınızı yazmanız gerekli. Açılan mönü sisteminin oyunda olmaması sebebiyle oyuna başlarken hangi milliyetten olacağımızı da azıcık zorlanarak seçiyoruz; Türkiye’yi seçmek için 9376 kez klavyenin sağ okuna basıp “TUR” ifadesini bulmanız gerekli.
Eternal Flame of the Blasting Comet
Hakimiyetlerdeki absürtlük ve güçlük bir zaman sonra sizi kendine geçim sağlatmayı muvaffak olsa da reyin gerçekten de dayanılmaz. Hem de bazı birkaç hoş ayrıntısına karşın. Mesela transfer yapmak istediğiniz oyuncuyla menajeri sayesinde görüşme ayarlayıp onu ekibe kazandırma yoluna gitme ünsünüz var. Öneri ettiğiniz fiyat klüp tarafından kabul edilirse vaka futbolcunun menajerini geliyor ve bundan sonra oyuncuyla karşılıklı olarak konuşarak koşullarınızı dile getiriyorsunuz.
