Bilim dünyası, havada asılı durabilen insanları araştırdı. Hakikat olduğunu gördü ama nasıl olduğunu açıklayamadı.
Bilim dünyası şu gizemeler ‘levitasyon’ ya da havada asılı durabilen insanları inceliyor. Tarih süresince bu cins vakaların yaşandığı öğreniliyor. Mitolojide uçmak yaradanlara has bir maharet sayılıyordu. Ancak çok az rakamda da olsa bazı insanların da uçabildiğinden laf ediliyor. Misalin Hindu Brahmanlar, Yogiler, Hint fukaralar, Saint Hermitler…
Hinduların Sanskrit yazılarında ‘havada asılı durmanın usulleri’ tek tek kılavuz halinde yer alıyor. Hint tarihi evrakları, yerden 90 santim yükseklikte havada durabilen ustaların misalleriyle dolu.
M.Ö 527’de Zen Budizminin kurucusu Bodhidharama’nın Tibet’teki Şaolin Manastırı’nı ziyaret edip, buradaki Budist rahiplere ‘levitasyon sanatını’ nasıl öğrettiği bir hayli tarihi dokümanda yer alıyor. Dahası günümüzde dahi Hindistan’da ve Tibet’te ‘havada durabilen’ insanlar hiç de az değil.
Avrupa’da ise öğrenilen ilk ‘levitasyon ustası’ bir rahibe olan Azize Theresa. Onun ‘uçuşuyla’ alakalı dokümanlar 1565 senesinden kalma ve bu tecrübeyi 230 şahsın gözleri önünde yaşadığı anlatılıyor.
Ancak reel ehemmiyetlisi günümüze ‘uçan adam’ olarak anılan Amerikalı Chris Angel vakayı. Chris Angel; David Coperfield ya da David Blaine gibi bir illüzyonist değil. Ama uçabiliyor. Ya da havada asılı durabiliyor. Bütün bir ‘levitasyon’ ustası. bilim adamları onun bu ‘uçuşlarını’ tekerrür tekerrür izlediler. “Asıl mı?” sualine “Hakikat” dediler. Buna getirebildikleri açıklama ise beyin enerjisi ile yaratılan bir çeşit yerkeçimsiz etraf sayesinde ‘havada asılı durmanın’ olası olabileceği istikametinde… Ancak bu beyinsel enerjinin nasıl oluşturulabildiği suali bir yanıt bulamadı.
Süper-geçirgenlerle yapılan bir deney neticesinde bir insanın bir süper-geçirgen üzerinde durduğu zaman yerden 5 santim kadar yükselebildiğini gösterdi. Ancak süperiletken kullanmadan ‘uçabilen’ insanların gizemi hala çözülemedi.
Kurşun tren diye öğrenilen Japonların ve Fransızların süper-süratli trenleri de “manyetik levitasyon” denilen teknoloji ile saatte 350 kilometre sürati aşabiliyor. Süper-geçirgenler sayesinde bu trenler seyir halindeyken raylara deymeden gidiyor. Ancak bu biçimde bu yüksek süratlere erişebiliyorlar.
