Doksanlı yıllarda Street Fighter (SF) ben ve benim gibi birçok kişinin favori oyunuydu. O zamanlar okul çıkışlarında atari salonuna uğrar, bir kere SF oynardım. İlk başlarda iyi bir oyuncu değildim, jetonu attığım gibi “Game Over” yazısı ekranda belirirdi desem daha doğru olur. Daha sonraları hareketleri adam gibi öğrenince beş jeton iki jeton derken tek jetonla oyunu bitirmeye başladım. Perfect bile kazandığım rauntlar oluyordu, kendi kendime sevinirdim. Şimdi gülünç gelen ama o zamanlar inandığım SF’nin efsaneleri de vardı. Mesela M.Bison’ı (Mehmet Bison, Mahmut Bison diye çağrılırdı) bir rauntta Perfect yenmek güya onu kızdırdı, sonraki rauntlarda bizden acısını fena çıkartırdı. Kaç kere M.Bison’ı Perfect yenecekken onu kızdırmamak için Perfect’ini bozduranlara şahit oldum. Dhalsim’ın uzayan kolları bacaklarıyla herkesi yeneceğimi düşünürdüm, bir de platonik aşıkları olan Chun-Li vardı, Ryu, Ken ve daha niceleri; SF 2’nin tadı her zaman benim için farklı oldu. Daha sonraları SF 2.5, SF 3, Turbo ve daha birçok versiyonu çıktı. Aradan uzun seneler geçti, bazen eskiyi yad etmek için PC’imde açıp oynadığım da oluyor. Aslında SF 2’le ilgili aklıma gelenleri yazsam, herhalde sayfalar yetmez. Eminim birçok kişinin de ilginç bolca anısı vardır.
Efsaneler bitmez!
Capcom, Street Fighter IV’ü duyurduktan sonra bir anlığına kilitlenip kaldım. Oyunun yenisinin geliştirilmesi bir yana, ikideki o heyecanı o tadı vereceği söyleniyordu. İşte bu noktada ben ve daha birçok SF sever dördüncü oyunu beklemeye koyuldu. Aslında Capcom’dan fazla bahsetmeye gerek yok, daha evvel yaptıkları ortada. Birçok insanı saatler boyunca konsol veya PC başında tutan Resident Evil serisi, Devil May Cry serisi, Onimusha serisi, Street Fighter vs… daha birçok başarılı oyuna imza atan bir firma. Kalitesini defalarca kez kanıtladı ve halen başarılı oyunları bizlere kazandırmaya devam ediyor. SF 4 (Street Fighter IV), Super Street Fighter II Turbo’da sona eren hikayenin devamını ele alıyor. Aslında genel olarak çoğu oyuncu SF’nin dövüşlerine kilitlenir, ancak her karakterin kendine has bir hikayesi ve neden dövüştüğünün bir sebebi vardır. SF 4’te hikaye üstünde de duruluyor. Yani sadece bir dövüş oyunu değil, artı olarak konusu biraz daha öne çıkan bir yapım olacak.
