Aynanın buluşu Günümüzden 4 bin sene evvel
Günümüzden 4 bin sene evvel, Ortadoğu ve İtalya’nın kuzey kesimlerinde, volkan lavlarının
parlak artıklarının cilalanmasıyla, görüntüyü aksettiren ilk aynalar yapıldı. Gümüşleme
usulüyle ayna elde etme tekniği ise, 14. asırda Venedik’te geliştirildi. Venedikliler,
bir sırça katmanının arka yüzeyine cıva sürerek, ayna yapmayı muvaffak oldular ve o
tarihten sonra bu sırça parçası, özellikle bayanların ellerinden düşmez oldu. .
Asıldıkları odanın içinde bulunan her şeyi yansıtan dışbükey aynalar, ilk defa 14. asırda
Almanya’nın Nürnberg kentinde yapıldı.Sırça ustaları, üfleme usulüyle sırça küreler
oluşturduktan sonra, bunları ortadan ikiye dağılıyorlar, sonra da iç kısımlarını ince bir cıva
katmanıyla kaplayarak dışbükey aynayı elde ediyorlardı.Günümüzde ayna yapmak için kullanılan
usulün esasları ise, 1835 senesinde, Alman
kimyacıyı Justus von Liebig tarafından atıldı.Gümüşnitrat, özel bir usulle sırçaya tatbikedildiğinde, içindeki gümüş sırçaya yapışıyor
ve böylece son derece net görüntü veren bir ayna elde ediliyordu. Gümüşnitratı sırçaya
sıvanırken ayrıştırmak için, genellikle şeker yada Rochelle tuzu kullanılıyordu.
Aynanın buluşu
