Doksanlı yıllarda ortaya çıkmaya başlayan bilgisayar, konsol ve atari oyunları, bugün hala oynadığımız bir çok oyun serisinin de temellerini attı. O günlerde başından kalkamadığımız bir çok retro oyun ise vaktin ruhuna ayak uyduramadı ve eski günlerden beğenilen bir hatıra olarak kaldı.
Doksanlı yıllarda, Türkiye’de bilgisayar sahibi olmak ve bilgisayarda oyun oynamak büyük bir lükstü. Doksanlar öncesinde ise ferdî bilgisayarların yerinde Commodore 64 üzere, hem oyun oynanabilecek hem de programlama yapılabilen bilgisayarlar vardı. Bu manada konsollar ve atari salonları periyodun çocuklarının imdadına koşuyordu.
Doksanlı yıllar ve hayatımızı değiştiren dövüş oyunları
Bilgisayar şimdi yaygınlaşmamış olsa da, Türkiye’nin dört bir yanında karşımıza çıkan bugünün internet kafelerinin temelini atan atari salonları, 90’larda çocukluğunu yaşayan jenerasyonun oyunlarla buluştuğu nadir yerlerdendi.
Doksanlı yıllar, tarihî manada 1990 yılı ile başlasa da, görüntü oyunlarının bilgisayar oyunlarına dönüşmeye başladığı 1989, kıymetli bir milat olmuştu. Şimdi 1989 yılında üç boyutlu oyunlar hayatımıza girmemişti. Buna rağmen oyun dünyasına büyük yenilikler katan Prens of Persia, 1989 yılında hayatımıza girdi. Birinci FPS temelli üç boyutlu oyun için ise fazla beklemeyecektik.
Doksanlı yıllara damga vuran retro oyunlar ve devrin birincileri
Doksanlı yıllara damgasını vuran ve bugün retro olarak gördüğümüz oyunlar o kadar fazla sayıda ki, tek bir evraka sığdırmak haksızlık olur. Bu yüzden de hayli kapsamlı olan belgenin birinci kısmında hem doksanlı yılların birinci oyunlarını hem de periyoda ve bugüne damga vuran dövüş oyunlarını bir ortaya getirmeye çalıştık.
Prens of Persia
2000’li yıllarda başından ayrılamadığımız, Prens of Persia birinci kere 1989 yılında Apple II için yayınlandı. Bir yıl sonra 1990’da ise MS/DOS yani Windows’un atasını çalıştıran ferdî bilgisayarlar için yayınlanan oyun, periyodunda büyük ses getirdi.
Bunun temel sebebi ise oyunda birinci kere insan hareketlerini gerçekçi olarak yansıtılmasını sağlayan Motion Capture tekniğinin kullanılması. Jordan Mechner tarafından hayata geçirilen oyunda karakterlerin hareketlerini, Mechner’in kardeşi canlandırmıştı. Bu da oyunda karşımıza çıkan hareketlerin çok daha gerçekçi olmasını sağlamıştı.
Oyunun bugün bile aklımızda kalan müziklerinin altında ise Mechner’in babasının imzası bulunuyor. Tam manasıyla aile üretimi olan Prens of Persia’nın kıssası de o periyodun tanınan sinema serisi Indiana Jones’tan esinlenmişti.
Daha sonrasında ise Prens of Persia, geçmişten aldığı bu akrobatik özellikleri ve değişik kıssasıyla uzun yıllar bilgisayar ve konsolların vazgeçilmez oyunlarından biri oldu. Prens of Persia, doksanlı yılların oyunlar konusunda nasıl bereketli olacağının da birinci göstergesiydi.
Wolfenstein 3D
Üç boyutlu oyunlar bugün için çok olağan bir teknoloji olsa da, doksanlı yılların oyunları için üç boyutlu tasarım büyük bir ihtilaldi. Her ne kadar Wolfenstein birinci üç boyutlu oyun olmasa da, bu yeni grafiksel ihtilali, tanınan hale getiren kıymetli köşe taşlarından biri.
Tekrar First Person Shooter ( Birinci şahıs nişancı) temelli birinci oyun olma üzere bir birinciyle karşımıza çıkıyor. Bildiğiniz üzere FPS oyunlarının gelişimi lakin üç boyutlu grafiklerle birlikte mümkün olabildi.
Wolfenstein tekrar doksanlı yıllara damgasını vuran ve tıpkı oyun firması Id Software‘in elinden çıkan Doom oyunu için de ilham kaynağı olmuştur.
Oyun aslında Apple’da geliştirilmiş olan Castle of Wolfenstein oyununa dayanıyor. Oyunun imalcileri zevkle oynadıkları bu oyunu farklı bir senaryoyla üç boyutlu hale getiriyorlar. Aslında oyun için evvel farklı isimler düşünülüyor. Birinci oyunun üretimcisinin batmasıyla birlikte, Wolfenstein isim hakkı da boşa düşmüş oluyor.
Retro oyunlar ortasında kıymetli bir yere sahip olan Wolfenstein, bir cins Nazilerin ikşnci dünya savaşı sonunda güçlendiği bir paralel kainatta geçiyor. Black Sun isimli saklı bir teknoloji keşfeden Naziler, silahların daha fazla hasar vermesini sağlıyor. İnsanların da fizikî manada daha güçlü olmasını sağlayan bu deneyleri sonlandırmak ise, yönlendirdiğimiz B.J. Blazcowicz karakterine kalıyor.
FIRSAT ESERLERİ
