Almanya’da yer alan Max Planck Astrofizik Enstitüsü’nde Taeho Ryu liderliğinde çalışmalarını yürüten bir araştırma takımı, sekiz değişik yıldızın bir kara deliğin yakınından geçtiğinde nasıl bir metamorfoza uğradığını gösteren simülasyonlar oluşturdular. Modelleri oluşturulan bu yıldızların her biri değişik kütlelere ve yoğunluklara sahip. Simülasyonda yer alan kara delik ise Güneş’imizden bir milyon kat daha fazla kütleye sahip.
NASA Goddard isimli YouTube kanalından paylaşılan video, her bir yıldızın başkalaşımını ayrıntılı şekilde gösteriyor. Bu simülasyonlar, Einstein’ın ‘genel görelilik teorisinin’ fiziksel tesirleri ile yıldızların kütle ve yoğunluklarının reelci modellerinin birleştirildiği ilk deney olarak kayıtlara geçti.
Simülasyonda sekiz değişik yıldızın yaşadıkları başkalaşım eş zamanlı olarak kaydolundu. Ekranın alt kısmındaki siyah nokta kare deliği, beyaz yarım elips yıldızların yörüngesini ve ‘X’ de yıldızları temsil ediyor. Yıldızların kara deliğe en yakın oldukları konumdayken, aralarında takribî 40 milyon km bulunuyor. Fakat bu mesafe dahi yıldızları esnetip bükmeye ve kimilerini tamamen ufalamaya yeterli.
Yıldızların kütleleriyse Güneş ile mukayese etilerek hazırlandı. Görüntünün sol en üst köşesinde yer alan yıldız, Güneş’in kütlesinin takribî olarak ‘onda birine’ sahip. Kütlelerin soldan sağa giderek çoğaldığı yıldızlar arasında ‘1’ olarak gösterilen yıldız Güneş ile aynı kütleye sahip. ’10’ olarak gösterilen yıldız ise on katı kütleye sahip. Ancak yoğunluk oranlarında ise bütün tersi bir gidişat mevzubahisi. En ufak yıldız en fazla yoğunluğa sahipken en büyük yıldız en az yoğunluğa sahip.
Elde edilen neticeler, kütlesi fazla ama iç yoğunluğu az olan yıldızların daha büyük hasara uğradığını gösteriyor. Yoğunlukları fazla olan yıldızların ise karadelikten uzaklaşmaya başladıklarında ‘kütle çekimleri’ sayesinde daha önceki hallerine gelmeye başladıkları görülüyor. Tahlilciler, süper bilgisayarlar tarafından hazırlanan bu stil simülasyonların, milyonlarca ışık seneyi ötede karadeliklerin yol açtığı tahribi daha net kavramamızda ehemmiyetli bir role sahip olduğunu belirtiyor.
