Şimdiye kadar geliştirdiğimiz cihan modellerine nazaran cihanın yaklaşık yüzde 95’i üzere büyük bir kısmı karanlık husus ve karanlık güçten meydana geliyor. Karanlık unsur ve karanlık güç ise bildiğiniz üzere hala büyük oranda gizemini koruyor.
Cihanın geri kalan yüzde 5’lik bir kısmı ise başka her şeyin kaynağı olan ve ‘olağan unsur‘ olarak isimlendirebileceğimiz baryonik husustan oluşuyor. 90’lı yıllarda gerçekleştirilen ölçümler sonrası ortaya çıkan bu yüzde 5’lik orana karşın, bu noktada karşımıza bir öbür bilinmez çıkıyor. Zira bilim insanları, cihanın yüzde 5’ini oluşturduğunu buldukları baryonik unsurun sırf yarısını tespit edebildiler. Yani aslında tanımlayabildiğimiz bir husus olan baryonik unsurun bile şimdi sadece yarısından haberdarız.
Baryonik maddeyi inceleyen pek çok araştırma var:
Evrenimizin temelini oluşturan yüzde 5’lik kısımda bulunan fakat şimdi tespit edemediğimiz bu unsur konusunda pek çok bilim insanı farklı metotları kullanarak çalışmalar gerçekleştiriyor ve bu maddeyi ölçümleyebilmek için çeşitli teknikler deniyor.
Sydney Üniversitesi’nde fizik doktorası yapan Yuanming Wang da baryonik maddeyi ölçümleyebilmek için çalışmalar yürüten bilim insanlarından biri ve bu noktada değerli bir sistem geliştirmiş durumda.
ASKAP Radyo Teleskopu kullanılarak yapılan çalışmalar, kayıp baryonik hususun tespit edilmesine yardım ediyor:
Bu mevzuda araştırmalar yürüten pek çok bilim insanı ile birlikte araştırmayı yürüten Wang da tespit edilemeyen baryonik hususun büyük oranda galaksiler ortasında soğuk gaz bulutları formunda yer aldığını düşünüyor.
Bu büyük gaz bulutları kendi başlarına bir görünür ışık yaymadıkları ve çok soğuk oldukları için klasik sistemlerle tespit edilemiyor. Lakin Wang ve takımı gerçekleştirdikleri çalışmalarla gaz bulutlarını tespit edebilmeye artık bir adım daha yakın olduklarını düşünüyor.
Avustralya’da bulunan ASKAP isimli radyo teleskopu kullanılarak yürütülen çalışmalarda bilim insanları, ışık yaymadıkları ve çok soğuk oldukları için tespit edilemeyen gaz bulutlarını tespit edebilmek için, artlarında kalan galaksileri birer ‘iğne’ olarak kullanıyor ve onlar ve üzerinde bıraktıkları iz üzerinden yapılan ölçümlerle gaz bulutları hakkında bilgi edinilmiş oluyor. Bu da daha çok soğuk gaz bulutunun tespit edilmesine yardım ediyor ve evrenimizin kayıp olağan hususunun daha çabuk ölçümlenebilmesini sağlıyor.
