İçerik No İçerik 1 Ön Bakış 2 Ziyaret
Ön analizini yapalı henüz 20 gün dahi olmamıştı ki, Ubisoft’un Türkiye distribütörü Tiglon’dan Call of Juarez: Bound in Blood’ın oynanabilir ön tahlil versiyonu büromuza geldi. Büyük bir merakla oyunu kurdum ve kendimi Amerikan İç Savaşı’nın ortasında buldum!
Oyunun sonlarından bir enstantane ile açılıyor imal. Ray McCan ve Thomas McCan kardeşler, birbirlerine silahlarını doğrultmuş, tetikleri sürüklemeye hazırlanıyor. Vakayı izleyen ufak kardeş William ise öyküyü anlatmaya başlıyor ve evvelki güne dönüyoruz… Chapter I, başka bir deyişle “We are Family” kısmı açılırken şahsiyet seçme ekranı karşımıza çıkıyor. Ancak ilk vazifede Thomas’ı hakimiyet edemeyeceğimiz ihtarı suratından, şimdilik sadece Ray’i seçmek ile mükellefiz.
“Yukarıya çıktın da ne oldu? Sanki buradan vuramayacağım seni!”
Atlanta, Georgia 1864
Birden bire hadiselerden iki sene evvele gidiyoruz ve oyunumuz başlıyor… İlkin dikkatimi sürükleyen grafikler oluyor. Özellikle de surat modellemeleri ve ışık efektleri… Başarılı görünen etraf kaplamalarının üzerine yansıyan ışık ile birlikte, bir hayli reelli görseller ortaya çıkmış. Hele ki patlamalar, iyi bir sisteme sahipseniz bütün bir görsel şölene dönüşüyor. Techland’i tebrik etmek gerek. Kısa zaman sonra aksiyon başlıyor. Bir tarafta Kuzeyli Birleşik Devletler, bir tarafta Güneyli Konfederasyon Devletleri… İlk düşmanlarla yüzleşiyoruz. Tüfek veya silah ile isabetli atış yapmanın pek de basit olmadığı reeli suratımıza tokat gibi çarpıyor. Çünkü normal FPS’lerde düşmanın azıcıkçık yanına dahi ateş etseniz vurursunuz. Buna rağmen Call of Juarez: Bound in Blood’da illa bütün denk getirmeniz gerek ve daha önceki silahların tepmelerini de hesaba katınca, alışana kadar hayli kurşun ziyan edeceksiniz.
“-İşte böyle bazen uzaklara dalıyorum, buralardan gitmek istiyorum.
-Ağabey şey ya sanırım paçan çamurlanmış.
-Ben ne diyorum, sen neyden bahsediyorsun!”
Tutorial tadındaki bu ilk vazifede hem kolay hakimiyetleri biliyoruz, hem de siperlerin arkasına saklanmaya ve aksiyona alışıyoruz. Natürel bu alışma süresi, bir şeyi daha su suratına çıkarıyor; suni zihni. Görseller mevzusunda tebrik ettiğim Techland, iş suni akla gelice sınıfta kalmış gözüküyor. Çünkü etrafta avare salınan düşmanlardan tutun da, bir objenin artta dururken, birden savaş alanının ortasına kendini atanlara kadar bir sürü zihinden yoksun düşmanla karşılaşmak muhtemel. Umarım bunlar elimizdeki bitirilmemiş oyundan kaynaklanan problemlerdir.
