Nesne ve materyal yaratmanın geleceği olarak görülen 3 ebatlı yazıcı sektörünü geliştirmek adına her geçen gün olarak benzersiz yenilikler ve atılımlar yapılmakta.
Yakın bir zamanda MIT’de çalışan bir grup tahlilci ve bilim insanından oluşan bir takım, yazdırılan nesnenin ne biçimde kullanılacağını algılamanın bir yolunu keşfetti.
Nesneler 3 ebatlı bir biçimde yazdırılabilir ve ne biçimde kullanılacaklarını algılayabilir. Mesela; joystick benzeri aygıtlar tasarlayan tasarımcılar 3 ebatlı yazıcılardan faydalanabilir. Bunun olması için de bu nesnelerin yapımında meta-malzemeler kullanılır.
Daha Öncekinden MIT’de bir hekime öğrencisi olan, şimdilerde ise Apple’da bir tahlilci bilimcisi olarak vazife yapan Jun Gong’un, MIT’nin Elektrik Mühendisliği ve Bilgisayara Bilimleri bölümünden mezun Olivia Seow, MIT Medya Laboratuvar’ında tahlilci asistan olarak çalışan Cedric Hornet’le beraber Jack Forman ve Stefanie Mueller’ın takviyeleriyle yazdığı yazı; önümüzdeki ay “The Association for Computin Machinery Symposium on User Interface Software and Technology”de yayınlanacak.
Meta-malzemeler elektron ızgaralarından oluşur ve bu yüzden de nesneye basınç uygulandığında elektron, kayma hareketinin gerçekleşmesini kolaylaştırır. Böylece de iletken filament ve iletken olmayan filamentten oluşan “iletken hücreler” oluşmuş olur ve iletken duvarlar elektrot işlevi görür.
Test; bir joystickin deneme olarak değişik yönlere hareket ettirildiği bir Pac-Man oyununa girdi olarak yapıldı.
Dahası, kullanıcısının eline geçim sağlayan bir müzik denetleyicisi yarattılar. Kullanıcının düğmelerden birine basmasıyla yapıdaki iletken hücreleri sıkıştırılıyor ve algılanan girdi bir dijital sentezleyiciye gönderiliyor. Bu özellik de tasarımcıların daha süratli ve esnek interaktif aygıtlar tasarlamasına olanak sağlıyor.
Takımın oluşturduğu meta-sense meta-his, kullanıcıların algıyı meta malzemeden yapılmış bir tasarıma manuel olarak entegre etmelerini veya yazılımın iletken hücrelerini en uygun konumlara otomatik olarak yerleştirilmesini sağlayan 3 ebatlı bir yazılımdır. Gong bunu “ Makine, değişik güçler uygulandığında nesnenin ne biçimde deforme olacağını simüle edecek ve ardından bu simüle edilmiş deformasyonu, hangi hücrelerin maksimum mesafe değişikliğine sahip olduğunu hesaplamak için kullanacak. En çok dokunuşan hücreler, iletken hücreleri olmak için en uygun adaylardır, “ diyerek açıklıyor.
Gelecekte daha karışık aygıtlar yaratmak için yazılıma daha fazla fonksiyon eklenecek. Şimdilik araştırma Milli Bilim Vakfı National Science Foundation tarafından desteklenmekte.
